Beetje stom om bij zessen uit bed te stappen, als je drie uur later alweer bedrijp bent. Moet de dag nog beginnen. Een wachtdag. Ditmaal is het wachten op de koerier. Koffiemachien staat netjes ingepakt in de orginele verpakking omhult met bubbetjesplastic. Onwaarschijnlijk dat de koerier al rond negenen voor de deur zou staan, maar als je denkt, dat het niet zo'n vaart zal lopen en hij staat er wel, sta je mooi voor joker. Dus vanochtend gedaan, waar ik gisteravond geen zin meer in had. Natuurlijk ook nog ff een laatste latte op de valreep meegenomen.
Het wachten krijgt de laatste tijd iets permanents. Gisteren was het bijv. op de laatste gordijnonderdelen. Na weken navragen, uitstel en verplaatsing van afspraken zouden ze gisteren na 17:30 komen. Zelfs geintje als met de DA. Hoever reikt dat 'na'? Nou dit keer duurde het tot na half tien. Dan verwacht je toch niemand meer. Tenminste ik niet.
Het zijn ook niet de tijden, waarop ik bereid ben om me enthousiast tegen vanalles aan te bemoeien. Geen ladder mee, geen hamer d'r bij en tenslotte was ook mijn boor nodig om hen hun werk te kunnen laten doen. Lange dagen voor die werklui, want de baas was er natuurlijk niet bij dit keer. Er waren hier geen veren meer te scoren. Integendeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten