Zelfde leeftijd, zelfde nest, zelfde afscheid? Katrien komt vanochtend niet meer omhoog op haar achterpoten. Nu heeft Katrien daar jaren geleden al eens last van gehad, maar frappant mag het wel heten. Het maakt de situatie er niet eenvoudiger op of misschien net wel. Dan maar allebei een handje helpen bij de overgang naar de eeuwigheid? Wat we bij Sammy te langzaam zijn, zijn we dan bij Katrien te snel. Maar maakt het zoveel uit?
D'r is een hoop door mijn hoofd gegaan de afgelopen 2 weken. Leeftijd bij honden hangt oa van de grootte af. Ieder ras heeft daarbij grotere en kleinere varianten. Sammy en Katrien horen bij de grote jongens wat de Beaucerons betreft. Die 15,5 jaar die ik ergens op het internet ben tegengekomen zal dus wel voor een exemplaar van de mindere schofthoogte zijn geweest. Maar stel niet, dan zouden S en K in het theoretische geval nog een levensverwachting hebben van 10-12 mndn. Wat mag, moet je met het oog op die mogelijke levensverwachting nog aan de honden sleutelen?
Het gaat niet om een pilletje meer of minder, maar als het hernia's zijn betekent dat röntgenfoto's met contrastvloeistof, dus verplaatsing van onwillige massa's van om en nabij de 45 kg naar Sibiu. Vervolgens zou Katrien er misschien afkomen met rust en medicatie (minimaal 6 weken) en Sammy moet dan ws onder het mes. Dichterbij de 15 dan 14 jaar en dan onder volledige narcose voor een ingewikkelde ruggewerveloperatie, zo de dierenarts daar al toe in staat is en niet naar specialistische hulp gezocht moet worden. Vervolgens de revalidatie. Dat is al één onmogelijkheid. De tweede is Katrien's rust. Wat betekent rust voor een hond, die al mndn nauwelijks meer loopt dan enige tientallen meters per dag?? En dat alles, terwijl ze naar mijn gevoel beiden allang in blessuretijd vertoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten