Een overgangsdag en hopelijk in de gewenste richting. Het vandaag gehouden bij de was (machine 4 loopt) en een belangrijk deel van de administratie afgehandeld. Klinkt belangrijker dan het per saldo is, maar het is steeds het eerste terrein, waarop ik de teugels uithanden laat glijden en het bestaan vervolgens probeer te ontkennen. Herinneringen, aanmaningen, dwangbevelen, boetes, deurwaarders ... het heeft nooit enige indruk op me weten te maken.
Er zijn zelfs tijden geweest, dat ik met volle teugen van het spel heb genoten. Terugbijten maakt het leuk. Op de een of andere manier hebben al die geldeisers het idee, dat ze maar hoeven te kikken en de achterstallige voldoet gedwee het gewenste. Nou, daar zaten ze bij mij meestal fout. Iedere slordigheid, al het gebluf, onjuistheden en procedurele manco's kregen ze terug om de oren. Niet dat het me ooit het betalen bespaard heeft, maar daar was het ook niet om te doen. Netjes vragen en een beetje begrip hebben, als het eens een beetje tegen zat, dat was waar het meestal aan ontbrak.
Zover laat ik het inmiddels niet meer komen, al heb ik ook hier mijn eerste aangetekende aanzegging al gehad. Meer een kwestie van onbekendheid met het veld, zal ik maar zeggen. Hier bouw je volgens mij geen duizende euro's schuld op aan instanties. Het is hier ieder maand betalen. Iets wat de meeste mensen contant via een machine doen, die op twee of drie plaatsen in Agnita staat. Automatisch afschrijven is iets dat hier alleen verbazing opwekt. Maar cumulatief 3 mndn achterstand is afsluiten van gas, water en/of licht. Bij de mobiele telefoon gaat dat nog sneller en makkelijker ook. Maar volgens mij is dat de heilige koe hier en wordt van jong tot oud door alles en iedereen gekoesterd. De komende mnd kan ik dus weer bellen, internetten, douchen, koken en licht in het donker laten schijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten