Nwe dierenarts, nieuwe ziens- cq denkwijzen, nieuw pogen ... Grrrr .... Daar gaan we weer. Voor mij hoeft Sammy niet onder de grond, maar lossen we iets op of stellen we iets uit? Hernia, vitaminen en kalmerende middelen. Steekhoudende verhalen bij elkaar breien is geen kunst. Maar wat als niet en indien dan wanneer? Dan verloopt het gesprek direct een stuk minder soepel.
Mariana is dan niet de juiste gesprekspartner cq. vertaler. Mariana ontkent nog net niet de dood, maar zal ook geen vinger uitsteken om aan het einde van een leven mee te werken. Hoop, hoop, hoop. Van de laatste naar de allerlaatste naar de aller-allerlaatste strohalm en zo verder. Zelfs als de dood haar voor een voldongen feit stelt, accepteert ze het nog niet. Het is, dat het werkelijk niet terug te draaien is, anders zou ze niet stoppen, voordat ze die switch voor elkaar had gekregen.
Weer denken dus. Weer de kaarten schudden. Weer zien of het überhaupt mogelijk is, afgezien van of het zin maakt, om te doen wat nu weer bedacht is. Sibiu ... met Sammy ... Wie gaat dat doen? .... en dan qua resultaat??? Wat gaat daar mee gebeuren? Wat gaat het zijn? Hoelang blijft je van de ene strohalm naar de andere springen? Hoelang sta ik dat gehop (nog) toe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten