dinsdag 27 juni 2017

Uitzingen

 Nog iets van twee uur wachten te gaan. Ik zou het bijna vergeten. D'r is nog zoiets als een afspraak met een dierenarts. De versie die vast is blijven houden aan vitamine-injecties. Zou hij gisteren na half elf nog aan de gesloten poort hebben gestaan en in dat geval gevloekt hebben? Ik heb niks gehoord in bad. In bed nog minder. Volgens mij nog geen vijf minuten wakker gelegen.

 Het bed is nog geen alternatief. Zo interessant is het plafond midden in nacht ook weer niet. Ik laat het bezinken van vandaag maar ff, ach wat, in alle rust bezinken. Beetje koeien kijken. Wat dat betreft woon ik aan het verkeerde uiteinde van het dorp. Tegen de tijd dat de beesten na de weidedag het huis passeren zijn nog maar een paar paarden, drie koeien en een 8-tal geiten over. Dat is op barhoogte wel anders en dat is al op de helft van het dorp. En van de mensen hoef ik het hier ook niet te hebben. Laat ik het bij mijn gedachten houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten