Levenseinde?

 Tsja, Sammy. Hij drinkt als ik de waterbak voor z'n neus hou, pikt een paar brokjes op als ik 'm het voer op dezelfde wijze serveer, ligt al iets van 24 uur op dezelfde wijze op dezelfde plek, laat met regelmaat zijn hoge hese mislukte geblaf horen, ademt op het oude vertrouwde tempo, is normaal toegankelijk niet aggressief en ook niet aanhaliger dan anders. Wat moet je ermee?

 Ik merk, dat ik afwacht, wacht, maar op wat? Op een verandering, op iets van richting, en dan? Was het hese stemgeluid er niet voordurend, zou je 'm af en toe kunnen vergeten. Dat zit er nu niet in. Beginnen met de grafplek schoonmaken? Is dat niet het noodlot tarten? Een dierenarts laten komen, zit er niet in. Er heen gaan nog minder. En wat zou die beste man of vrouw moeten zien? Hij eet minimaal, drinkt redelijk normaal als ik 'm het water aanreik. Wat hij niet doet, is opstaan. Het achterlijf oogt afgekoppeld, maar als ik aan zijn poten duwt of trekt beweegt hij ze wel.

 Ik ga het me vanmiddag aankijken en vanavond, want de rest van de dag ligt het beoogde stuk vol in de zon en daar krijgt mijn cardioloog weer de kriebels van, ga ik maar eens zien, dat ik de boel ontruimt krijg. Dat gat (1x1x1) volgt dan wel ergens van de week als het echt nodig is. Moeilijk plannen, dan zou ik moeten gaan spuiten. Daar zie ik voorlopig geen reden toe, enkel dat hese, mislukte geblaf. En dat na ruim 14,5 jaar trouwe aanwezigheid en de bergen steun in mijn moeilijke jaren? Nee. Bij pijn was het een ander verhaal geweest.