Blij als deze dag voorbij is. Ook blij als ergens de komende paar dagen duidelijk wordt of Sammy nog in beweging wil/kan komen of niet. Het ziet er niet best uit. De lokale dierenarts heeft het over onderzoeken, perfusies, etc, maar maakt niet de indruk dat hij overtuigd is van een wederopstanding. Hoe dan ook, moet de hond dan naar Sibiu. De dierenarts(en) in Agnita hebben geen kliniek aan huis, maken enkel huisbezoeken en dat bij honden en katten niet van harte. Behalve degene die nu langskomt, maar die heeft weer niet altijd de tijd vanwege zijn switch naar de menselijke geneeskunde. Kortom het zwaard van Damocles staat op het punt van vallen. De alles of niets vraag gaat zeer ws gesteld worden.
Eetlust en drinkbehoefte waren minimaal vandaag. Mn dat laatste is voor Sammy erg opvallend. Ik heb 'm op z'n andere zij gelegd en dat vond hij niet prettig. Hij is aan de voorkant alerter en actiever maar het achterlijf hangt er een beetje bij. Het schiet niet op, dus.
Stel een verplaatsing naar Sibiu verricht onverwachte wonderen, kleine kans, maar stel van wel, voor hoelang zal dat zijn? 2, 3 in het haast onmogelijke geval 6 mndn? Volgens mij zijn ze inmiddels bijna op 'Guinnessbook of records'-leeftijd voor hun categorie van ras in combinatie met grootte. Dan moet je het leven net als bij de oudste mensen in dagen gaan tellen ipv jaren. Kortom een hoop heisa voor een beetje uitstel. Het kankerliedje bij de mens: Koop tijd bij! En vervolgens lig je het grootste deel van die extra tijd ziek, zwak en misselijk te zijn. Nee, dat gaan we niet doen. ook niet met Sammy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten