Het is nog niet wat het zou moeten zijn, maar het vertoont een neiging in de gewenste richting. Half negen en ik stap niet net uit bed, maar zit aan mijn tweede koffie. Het geen betekent, dat de honden al uitgelaten zijn. Zo zien dat weer wat vierkante meters van hun onkruid worden ontdoen. Het voelt trouwens nog aan alsof het alle kanten op kan, maar de tuin gaat het worden, desnoods aan het nekvel. Tot een uur of twaalf.
Eerst en vnl. onkruid verwijderen en de grond los maken en op het eind nog een tankje maaien, dat zijn 30-45 minuten. Niet omgekeerd, al zou het qua temperatuur en inspanning logischer zijn. Maar gisteren heeft geleerd, dat ik na afloop van dat half uurtje maaien zeiknat ben van kruin tot bij mijn tenen. Zo verder werken is behalve niet prettig ook niet slim. En douchen en omkleden èn terug de tuin in is misschien net nog iets dommer.
Verder zal ik de dag niet proberen in te vullen voor je het weet vallen 737's uit de lucht, komt de president op bezoek of gebeurt iets raars. Bijna negen uur en bijna aan de slag. Dat is te overzien, daar kan ik voor in staan. Tien minuten nog ..... lijkt wel alsof ik op mijn terechtstelling wacht. Dramatiseren, dat ik er toe in staat ben....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten