maandag 9 november 2020

Weging

 Gut, gut, gut wat willen die ogen 's morgen maar niet open. Wintereffect? Misschien ook gewoon een beetje fysiek moe? Van dat beetje wat ik doe? Een paar jaar geleden zou ik het tussen de bedrijven door doen. Maar zeg eens, hoeveel paar jaar geleden? De tijd schrijdt voort. Het is alweer goed twintig jaar geleden, dat ik Nederland achter me heb gelaten. Voelt soms als gisteren, maar zo zit het toch niet in elkaar.

 Gaat de tijd snel? Soms, maar vaak ook niet. De tijd gaat vooral door en door en door. Geen tegenhouden aan. Heb ik ooit gedacht "Ging het maar sneller!"? Vast. Wat ik nooit gedaan heb is terug verlangen naar voorbije tijden. Inmiddels steekt dat duveltje soms wel z'n kop op. Maar meer nog is het, dat ik de tijd ff zou willen stoppen om een inhaalslag te kunnen maken. Hop ff die kas neerzetten. Tsjakka, de tuinkamer af. Allez, gastenhuis klaar. Van zulke soort momenten zou ik niet vies zijn.

 Het is niet de tijd die snel gaat. Het ben ik die steeds langzamer gaat. Relatieve shit. Niks meer, niks minder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten