Het leven gaat voor het moment aardig soepeltjes. Ik weet niet wie of wat daar over gaat, maar graag houen zo! Weinig zelfgemaakte weerstand. 'Huisgemaakt' wordt over het algemeen de hemel in geprezen, maar voorbij het culinaire vlak zijn er de nodige vrgtkns bij te zetten. De receptuur is voor velerlei uitleg vatbaar en blijkbaar zit ik ff op de goede lijn. Laat ik dat 'ff' maar gewoon weglaten. Een paar jaar is in feite ook tijdelijk maar dat toch liever dan het gekwakkel, waar ik gewoonlijk mee te maken heb.
Het is erger geweest. Dat klopt. En de vooruitgang heb ik ook meerdere keren benoemd om 'm vast te houden voor als het weer eens niet meer zo zou zijn. En nee, dit is geen uitdaging aan de omstandigheden. Die hoeven mij hun kunsten niet te demonstreren. Ik ben geheel en al overtuigd van hun kunne. Ik geloof ze ongezien en hoeft het zeker niet aan den lijve te ondervinden. Het is oude koek. Een herhaling van zetten. Beginnende verveling.
In dat kader was afgelopen week een hoopvolle periode. Stiekum hoop je dan toch, dat je de ongewenste invloeden heb weten af te schudden. Deels is dat niet het geval. Sterker nog, deels steken die hun kop vaker op naarmate het beter gaat. Om ff te laten voelen dat alles niet enkel rozegeur en manschijn is of om me er aan te herinneren, dat het ieder moment voorbij kan zijn met de levenspret.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten