Het schuift langzaam in de kerstsfeer. Het merendeel van de versierselen staat nog in dozen, boom ontbreekt, over de kribbe twijfel ik nog en lichtjes hangt er nog geen een. En desondanks is het Kerst wat in de lucht hangt. Een tweede poging tot speculaas bakken, ligt met alle kilogevaren vandien, in de koelkast te 'rijpen'. Zondag is de eerste advent. En vanochtend was het zo wit, dat witter alleen nog met sneeuw toevoeging had gekund.
Wat zo'n pipo (Gommers) in Nederland dan bedoelt met "Sla Kerst maar een jaartje over" snap ik niet. Hij zal het bij elkaar hokken van hele families met aanhang en kleingrut bedoelen. Het jaarlijks wederkerende verwijtenmomentje als de cadeautjes zijn uitgepakt, de eerste glaasjes zijn gedronken en de gespreksstof steeds meer op de club zelf gericht is. Dat is voor mij geen Kerst. Ooit geweest toen ik nog in het sprookje geloofde, daarna was de lol er snel vanaf.
Wat gebleven is, is de sfeer, de geur van de fijnspar, die tegenwoordig helaas nauwelijks meer als kerstboom wordt aangeboden vanwege zijn snelle verlies van de naalden, het snoepgoed, de goede maaltijd, liefst met niet meer dan twee personen en de stiekeme hoop op sneeuw. De ander blij maken met een cadeau is minder belangrijk maar altijd leuk. Zelf maal ik er niet om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten