Stel nou dat de huidige onduidelijke toestanden in mijn bestaansstruktuur simpelweg voorkomen uit het feit, dat ik vind, dat ik eigenlijk wel genoeg gedaan heb voor het moment en toe ben aan een beetje freewheelen. Is niet zo gek gedacht, toch?
Ondanks het feit, dat er een hoop niet gebeurd is, ben ik best druk geweest en het heeft ook het een en ander opgeleverd. Misschien een beetje teveel op de tuin gericht. Zou kunnen. Mea culpa. Wel mooi 5 perceeltjes winterklaar en daarvan vier met de nodige mest voorzien. 'Tuurlijk had ik ook de tuinkamer en het gastenhuis een eind vooruit willen helpen bij de afronding, maar dat heeft er helaas niet ingezeten.
Ik zou kunnen treuren over wat niet bereikt is, maar het is beter om met een zekere genoegdoening achterover te leunen en te 'vieren' waar we wel vooruit zijn gekomen. En hoe vier je dat? Nou, door ff lekker de teugels los te laten. Is dat wat ik doe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten