Een rustige dag gehad. Me niet door mezelf laten opjagen. De zoveelste ochtend met dichte mist voor lief genomen en me, als door hogere hand gestuurd, over de afwas gebogen èn compleet afgehandeld. Niks doorgeschoven naar later, wat dan meestal de volgende dag betekent. De lunch was snel gepiept want gisteren al klaar gemaakt. Met zorg! Goulash, enigszins aan de pittige kant. Voor mij althans. De wederhelft denkt daar anders over. De tijd genomen en ondanks de stevig gepeperde ondertoon van het gerecht genoten.
Tijdens de lunch brak de zon door en vulde daarmee als vanzelf het middagprogramma in. Mest op perceel nr. 4. Niet het vierde perceel met mest maar van de preceeltjes nummer 4. Als ik de boel niet orden raak ik het spoor bijster. Vooral bij de jaarlijks wisselingen in het teeltschema. Weer twaalf kruiwagens met koemest gedeponeerd ter verdere verdeling over het lapje grond. Mest, die naar vanalles ruikt behalve naar mest.
De motor net lekker lopend zakte de zon rap weg achter het huis van de buren. Tijd om te kappen. Niet omdat het te koud werd, zover is het nog niet, maar inschattend zou het ws tegen hondentijd aan lopen. Er kon nog net een koffie af voor ik weer in de benen moest. Niet teveel, de dames zijn vanochtend vrij geweest en hebben daar uitgebreid gebruik van gemaakt.
Einde dag. Een bordje konijnenvoer als avondmaaltijd en daar ligt de avond aan, nou, meer voor mijn voeten. Zien of die zich ook zo als vanzelf invult.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten