Gedaan. De tulpen kunnen in de grond. Goed dat ik het grootste deel vanochtend al had gedaan. Eén kleine verstoring en de middag is tegenwoordig te kort. Morgen verder. Zin in. Echt! Wat ik bij de tuin kan hebben, heb ik vroeger vaker dan eens bij andere werkzaamheden gehad. Tijd dat daar het een en ander teruggekoppeld wordt. Me verliezen in schuren en schilderen.
Constructieve klussen zijn altijd twijfelachtig geweest en zijn dat nog steeds. Onhandig ben ik niet, maar mijn lat ligt een slagje hoger. Eigenlijk weet je bijvoorbaat, dat je het gewenste niveau niet gaat halen en om dan direct maar met minder genoeg te nemen, is ook weer niet aan mij besteed. En alles meerdere keren over te doen, totdat het eindelijk is wat het moet zijn, is behalve erg bewerkelijk ook weer geen stimulans om dit soort zaken bij de horens te pakken.
In de tuin zijn inzet en resultaat beter met elkaar in evenwicht (te brengen) en ligt in de aard van de bezigheid besloten, dat je het steeds weer opnieuw doet en dus de kans op beter hebt. Enige nadeel is de vinger van de natuur in de pap. Je bepaalt niet alles zelf. Het is voor een deel een kwestie van processen sturen, waar je geen 100% controle over hebt. Ik zie daar verder geen uitdaging in. Het ontdekken en neutraliseren van eigen fouten is me meer dan genoeg. Een dwarsliggende natuur laat ik zoveel mogelijk links liggen totdat niet meer gaat en dan is het verhuizen naar de composthoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten