Nog maar een koffie en dan de dag bij de hoorns vatten. De gisteren gecreëerde ruimte in de schuur deed goed toen ik er vanochtend door liep richting de tuin. Hetzelfde gold voor de binnenplaats waar het een en ander aan niet-wit en niet-plastic tuinmeubilair is verdwenen. De potrozen die met het meubilair een eilandje vormden staan nu een beetje verloren bijeen midden op de binnenplaats. Dus maar verder met de laatste loodjes van het winterklaar maken van de buitenboel en ons binnenshuis terugtrekken zonder het idee te hebben, dat er nog vanalles moet voordat sneeuw en vorst dat onmogelijk maken.
Bij de tuin ben ik zover. Daar kan ik doorheen lopen en tevreden constateren, dat ik een hoop gedaan heb en niks meer hoef maar ook niet meer kan doen. Bijna niks. Bedenk me, dat ik de artisjok nog moet dichtbinden om rotten van de kern te voorkomen. Of dat hier zinvol is, is een vrg, waar we over een paar mndn het antwoord op weten. Vriest de plant kapot of loopt ie, oa dank het dichtbinden, weer uit. En vroor het niet zo regelmaatig en zelfs al overdag, dan was er natuurlijk best nog werk te doen maar niks noodzakelijks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten