Nou, dat was er ff tussen uit. Helemaal en niet zo 'ff' ook. Tien uur de deur uit en na zessen retour èn dat zonder restaurantbezoek, want die zijn allemaal dicht of enkel om af te halen. Natuurlijk kun je buiten zitten. Maar welke gek doet dat bij dichte mist en temperaturen van een graad of vijf boven nul. Een koffie is net te doen en dan nog vrg je jezelf af waar je mee bezig bent.
Het is een gevaarlijke tijd om te winkelen, maar dat realiseerde ik me pas toen we al in Hornbach rondliepen. De afdeling met zwembaden en toebehoren was omgebouwd tot een afdeling vol van kerstverleidingen. Wat Mariana betreft hadden ze zich d'r ook met minder moeite van af kunnen maken. Die valt al voor de eerste de beste kerstman uitgevoerd in stof, aardewerk of ledlichtjes. Dat was dus een kwestie van strak houden. Helemaal is dat niet gelukt. De perenboom moet er dit jaar aan geloven en zal in de sfeer gebracht worden met oversized kerstballen in rood, goud en zilver.
Gelukkig waren er weer stapelkratten, want daar ging ik voor. Een week of wat geleden waren die dingen ineens uitverkocht. Dat was direct de enige 'noodzaak'. In de Shopping City was het neuzen en niet op een Lei kijken bij het struinen door mn de Carrefour.
De lunch was een broodje op een bank en toen ging het verder van de ene winkel naar de ander. Vnl, langs lopen. Dat mondkapjesgedoe nodigt niet uit om overal eens lekker in de rekken te gaan rommelen. Uiteindelijk ook buiten de supermarkt wat geld laten rollen en door naar de Mega Image. Als je helemaal niks nodig hebt en het geld brandt toch in je zak, dan kun je daar terecht.
We hadden al de nodige extra's ingeslagen maar daar zijn altijd nog extra extra's. Ik zou Mariana daar met een gerust hart een middag achter kunnen laten. Zou ze al merken, dat ik er niet meer ben, zou dat haar ontdekkingsreis langs wat niet allemaal te krijgen is, maar voor luttele seconden weten te onderbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten