maandag 9 november 2020

Taalgebruik

 Tijd om me weereens op de (oude) kranten te gooien. De dorpse horizont een eind oprekken. Met tuin, koken e.d. krimpt je wereldje harder dan je wollen trui in het verkeerde wasprogramma. Ik hou dan wel de actualiteit bij van Nederland, beetje Roemenië, de Westerse wereld en alles wat daar tegen aan schurkt of trapt maar dat is weinig meer dan kretelogie. Ik zou een paar betaalmuren moeten slechten maar zou echt niet weten welke het geld waard zijn om aan te besteden. VK niet. NRC niet. FD niet. De Morgen? Of helemaal internationaal? Neuh, dat laatste niet. Ik heb al een echte, zg dooie bomen krant, waar ik een deel van oversla, omdat ik me niet tot de interne politieke strubbelingen van het betreffende land aangetrokken voel. Bestaat er niet iets Europees georiënteerds zonder direct de hielen van Brussel te likken? Eens zoeken.

 Maar de kranten dus. Het Duitse taalgebruik blijft aantrekkelijker voor mij dan de Nederlandse wijze van schrijven. In vergelijking met een gemiddeld artikel in de FAZ zijn de stukken in de VK, nog steeds 7 stuks voor iedere keer, dat ik de browser afsluit (cookies weg) en opnieuw opstart, saai, weinig creatief in taalgebruik en zinsbouw. Ik kan soms een artikel in de FAZ uitlezen, terwijl het onderwerp me bij nadere beschouwing minder interesseert dan gedacht, enkel en alleen omwille van de manier van schrijven.

 En van het missen van een goed stel kranten kom je op het missen van de zaterdagedities, de zaterdagochtenden met de krant op het terras bij Orloff, het gemis van de bloemenmarkt en de inkopen op de markt op het Vredenburchtplein. Nog ff en ik word nostalgisch.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten