D'r zijn van die dingen, die ik niet kan hebben. Eentje is als dingen ineens niet te vinden zijn. Een paar dagen geleden al eens geconstateerd dat het ding weg was, dwz niet lag op de plek, waar ik het veronderstelde. Maar toen heb ik me beheerst wat gisteren niet lukte. De vrg waar het ding nu zou moeten zijn beet zich vast en maakte andere bezigheden dan het zoeken naar die hamer onmogelijk.
Dan gaat in hoog tempo door mijn hoofd wat ik allemaal gedaan heb in de laatste dagen en weken. Ik heb het ding nog niet zolang geleden een paar keer gebruikt, maar ik krijg niet helder wanneer, waar en waarbij. Een week of wat geleden had ik een hoop plekken kunnen nalopen waar het ding mogelijkerwijs zou kunnen liggen. Maar aangezien recentelijk een aantal plekken zoals de eetttafel en het gastenhuis zijn opgeruimd valt er niet zoveel te zoeken.
Het ding moet op een ongewone plek achtergebleven zijn en de vrees groeide naarmate het vinden uitbleef dat het ws ergens buiten moet zijn. Daar stokt het. Iets zegt me, dat dat best wel eens zou kunnen maar als ik het wil concretiseren, blijft het beeld blanco. Maar de binnenplekken zijn allemaal meermaals nagelopen en hebben niks opgeleverd. Nu zegt dat niet alles maar wel een hoop. Dus rest de vrg wat heb ik dan onlangs buiten gedaan, waarvoor ik een hamer nodig had.
Je gaat op steeds gekkere en volstrekt niet ter zake doende plekken kijken. Het irriteert ontzettend. Het liefst zou ik nu aan één kant van huis, hof en schuur beginnen en me langzaam alles verzettend naar de andere kant werken enkel en alleen om die hamer terug te vinden. Was, is een lekker ding. Lag lekker in de hand en zou zonde zijn als die nu verdwenen blijkt of -erger- ergens buiten ligt te roesten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten