Het resultaat van de tweede poging geeft de hoop, dat het ooit gaat lukken om het gewenste resultaat te bereiken. Dit keer is het het weer niet, al zit het resultaat dichter aan tegen wat het zou moeten zijn. Minder dik, dus minder zacht, compacter maar nog steeds best kruimelig en het middendeel dikker dan 1 cm. Ik zou feitelijk een pak speculaasbrokken van AH moeten hebben, die heb ik het meest gegeten, om te kunnen vergelijken. Hoe kruimelig mag het zijn? Hoe knapperig moet het spul in brokken breken?
Wederom niks aan te merken op de smaak. Gebakken is het kruidenmengsel minder uitgesproken, dan als je een deel van het deeg neemt, voordat je het in de koelkast legt. Dat ook bij het uitnemen gedaan en ik kon niet zeggen, dat de smaak voller was geworden door de dag in de koeling. De melktoevoeging bij het mengen en kneden beperkt tot 4 eetlepels. Het deeg de volgende dag ruim een uur uit laten liggen voor ik het een beetje gekneed heb en uitgerold. Dat laatste ging ietsje beter dan zonder dat uurtje acclimatiseren, maar was nog steeds werken geblazen. De oven ietsje lager gezet en de baktijd enigszins opgerekt. Tenslotte de plak speculaas in de oven laten afkoelen.
Kortom een hoop dingen anders dan de vorige keer en dat zonder spectaculair eindresulaat. De verbeteringen zitten in de marge. D'r is weinig wat ik me voor verdere verbetering kan bedenken. Dunner uitrollen zodat het na het bakken max. een centimeter dik wordt, terwijl de meeste recepten dat als maximale dikte aangeven bij het uitrollen. Verder eventueel beter cq langer kneden? Ook zoiets waar soms het tegendeel van geadviseerd wordt. Ik zie het perfecte resultaat er dit jaar niet van komen. Gelukkig heeft 2021 ook een maand december.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten