Prachtige dag? Zo ja, dan goed verborgen achter een dikke laag mist. Het soort belichting dat het verlaten van je nest niet bevordert. 's Morgen moet de zon je tegemoet lachten. Stralen door alle kieren in de luiken naar beneden wippen. Je kietelen. Een schuldgevoel bezorgen of de vrees iets te missen van een prachtige dag. Nu is het wachten tot die grauwe deken op wil lossen en bijkomende de temperatuur de nul-regio verlaat. Ik wil verder waar is gisteren met een voldaan gevoel gestopt ben. Zin om iets af te ronden. De mist krijgt een uurtje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten