Bezig. Dat scheelt. Maar met een hoop innerlijke weerstand. Als een motor die probeert te draaien op met water verdund zand. Waarom vandaag met iets beginnen als ik morgen weer uitgeteld voor me uit zit te staren? Het is een beetje in het verlengde van nergens meer aan beginnen, als je weet, dat je over anderhalf uur weg moet. Precies de tegenwerking waar ik op dit moment niet op zit te wachten. Anders trouwens ook niet, maar als de motor al draait is het een ander verhaal dan als die beweging überhaupt nog moet komen.
Maar het 'Iets' is voor vandaag binnen. Ff pauze en dan zien of we er nog iets anders uit weten te persen. De keuken is bijna weer normaal toegankelijk. Had normaal gesproken een week of twee geleden het geval geweest. Daar nog eventjes dat extra duwtje achteraan en dan mag ik over vandaag niet verder klagen.
Het zou aardig zijn om mijn neus nog ff buiten de deur te kunnen steken. Ik popel al dagen om te kunnen controleren of de kas past op de geplande plaats. Minimaal drie 4-meter lengstes (2x lang, 1x breed) naar het eind van de tuin versjouwen, wat je geen breuk kost met aluminium, en ik weet of gewoon door kunnen of dat me extra werk staat te wachten. Het is allemaal niet zo schokkend, dus wie weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten