zondag 15 november 2020

Inslaan

 Gauw nog een keer naar de stad voor die opslot gaat ..... als je de verhalen mag geloven. Ik had net het idee, dat we onbedoeld een uitstekende timing aan de dag hadden gelegd met onze laatste boodschappentocht. Mariana bleef echter maar bezig met het feit, dat we straks niet meer naar de stad zouden kunnen gaan. Dat we nog maar twee dagen hadden, toen ze er op vrijdag over begon.

 Kwam gisteravond de aap uit de mouw. Mevrouw zag haar jaarlijkse aanvulling van het kerstservies en aanverwante decoraties aan haar neus voorbijgaan. Het is maar waar je prioriteiten liggen. Met de Pasen is het me gelukt om de boot een beetje af te houden en meer feestdagen, die om versiering vrgn zijn er niet of we doen er niet aan. Neem de hele Halloween-heisa. Dat is voor ons/Mariana nog gewoon allerheiligen en allerzielen. Graven schoonmaken!
 
 De hele kerst is iets waar Mariana maar druk mee is. Ramen worden nu gelapt om wat er straks tussen gehangen wordt vooral maar vlekvrij zichtbaar is voor hen, die ons huis voorbijgaan. De grote plastic kerstballen van de laatste inkopen voor in de perenboom. Kaarslantaarns in veelvoud. Lichtjes. Liefst zou ze volgens mij à la Americain de stoep voor het huis volstouwen met bomen, beelden en wat er nog meer te krijgen is. Enkel de wazige lijnen tussen mijn en dijn, die hier bij velen vigeren, houdt haar daar van af.

 Maar nu dus de uitbouw van het servies. Maakt niet uit met wat en hoe. Ieder jaar is er wel weer iets nieuws of zijn er nog zaken, die ze eigenlijk al het jaar ervoor had willen hebben. Het is een uitgekiende marketing en met Mariana hebben ze daar een goeie aan. Kan ik ieder jaar wel weer zeggen, dat het nu toch wel genoeg moet zijn, dat ene kleine ding wordt toch node gemist. En als je dat doet, moet je ook eigenlijk die andere twee dingen meenemen en die aankoop van vorig jaar past perfect bij dat onderdeel wat nu nw wordt aangeboden. Wij zijn straks een uitdragerij. Een kerstuitdragerij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten