Het is maar een klein huis, maar toch. Mooi aan de kant. Weggeruimd wat er niets te zoeken heeft en mn beter niet aan de vorst blootgesteld kan worden en de rest netjes op orde gebracht, nadat ik de boel aangeveegd had. Schoonmaken, ik ben er goed in ... al zeg ik het zelf. Zo met een kale betonvloer en zonder sanitair zou ik het niet willen (ver)huren maar voor de rest om door een ringetje te halen.
De finishing touch is aan Mariana. Nu kunnen de ramen gelapt met het oog op de ertussen geplande kerstdecoraties. Dat heet taakverdeling. Op naar de volgende inmiddels alweer onmogelijk ogende plek: de tussenkelder, waskelder, voorraadskelder. Geef het een naampje. Ook daar staat en hangt het vol met planten, die moeten overwinteren, maar waarvan niet bekend is of ze nu éénjarig zijn of in principe langer meegaan. Mariana is meer voor 'aan den lijve ondervinden' dan uitzoeken, terwijl dat laatste met het internet tegenwoordig een koud kunstje is.
Er moet dus eerst een hoop uit voordat zicht komt op wat opgeruimd kan of moet worden en wat mag blijven. Gereedschap mn ligt er maar wat te liggen en kan nu naar de klusruimte. Hoewel. Aangezien de toekomstige klusplek zo ongeveer de laatste afstel- en wegzetplek is, staat die ruimte inmiddels knap vol. Niet tot aan het plafond maar wel qua vloer. Dus eerst daar maar ruimte maken? De stoelendans, de stoelendans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten