Terwijl zich in de USA een soort omgekeerde versie van de verkiezingen van 2016 lijkt te ontspinnen, ben ik vandaag gelukkig met andere zaken bezig geweest. De tuin is er eindelijk van gekomen. Hoeveel weken is dat inmiddels alweer geleden? Na een andere plek voor de tulpen bepaald te hebben, kon dat perceel, wat gelukkig al vrijwel schoon was, verder aangepakt worden. Ik denk niet, dat het bewerken van braakliggende delen dit jaar nog aan bod gaat komen. Wat d'r drie hadden moeten worden, gaat bij eentje blijven. Daarvoor gaan we wel met 6 perceeltjes schoon de winter in. Dat is beduidend meer dan afgelopen jaar zonder direct het aantal van 2019 te kunnen ophoesten. De tuin gaat nog steeds vooruit en iedere keer dat ik me dat realiseer, doet goed.
Meer winterschone delen. Mest opgebracht. Eindelijk aardbeien geplant. Een wisselteeltsysteem uitgewerkt. Meer potten met opbrengst gevuld dan plaats om die kwijt te raken. Een kas in onderdelen. Om de meest in het oogspringende vooruitgangen te benoemen.
Ik heb dan ook vrede met het feit, dat ik op het eind van het seizoen dingen moet wegstrepen. Die braakliggende delen komen gewoon in het voorjaar aan de beurt. En voor het beplantingsschema heb ik nog vele winteravonden met ondersteuning van een glaasje oude port.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten