Lekker naar buiten. Zin in! Het ziet er weer ff naar uit, dat ik een eind kan opschieten. Dat is één van de weinige relevante stimulantia. Door het wegstrepen van de braakliggende delen is de berg uit de tuin en licht aan het einde van de tuintunnel voor dit jaar. Afgezien van het fundament en verder voor de kas is wat ik graag nog gedaan zou hebben overzichtelijk te noemen. Beetje spitten, beetje opschonen, beetje ditjes en nog wat datjes.
Dan gaat/moet de blik naar binnen of ik wil of niet. Heb al een paar keer geprobeerd om me een beeld van de winteractiviteiten te maken, maar het beeld blijft in het ongewisse. Waar ga ik aanhaken? Bij de afronding van het electriciteitscircuit? Eindelijk dat boekenrek om te beginnen zodat ook die laatste dozen uitgepakt kunnen worden? Of toch het werkhok vorm proberen.te geven? Of als overgang iets met de waskelder cq voorraadshok? En wat te denken van het gastenhuis?
Het beeld verkeert nog in een stadium van ongerichte chaos. Pleonasme? Hangt er van af. Chaos schijnt orde te zijn. Niet dat ik daar iets mee opschiet. Uiteindelijk heb ik twee handen en me neergelegd bij de onsplitsbaarheid van mijn persoon. Dat herbergt de noodzaak tot kiezen. Ik heb nog ff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten