Slecht begin van de nwe mnd. Ik ben niet bepaald bijgelovig, maar dit gaat geen jubelmnd worden. De stemming houdt zich op de vlakte. Daarvoor dondert de vlakte met razende snelheid naar beneden. Geen idee waar dit uit gaat komen. Ver van waar ik goed twee uur geleden nog was, dat is zeker.
Natuurlijk schiet het door me heen, dat het me blijkbaar niet gegund is. Niet de eerste keer dat de omstandigheden me onderuit halen. Ik kan me er ook maar moeilijk van af houden te denken, dat ze dat met ongepast leedvermaak doen. Op en neer, ik heb er een hekel aan en niet alleen op weg in Portugal. Saaier graag. Ik zal niet zeggen, dat het niet saai genoeg kan, maar het mag stukken saaier van mij. Ben nooit een liefhebber van achtbanen geweest en die afkeer neemt eerder toe dan af.
Weer een stukje zorgvuldig opgebouwde 'zin' dat verloren gaat. Oké, enkel ondersteunend, maar toch. Je probeert er het beste van te maken, je zelfs waar nodig voor de gek te houden. Dit soort gebeurtenissen werken daarin zeer ontnuchterend. Het geslagen gat, mag, moet zelfs, weer gedicht worden. Hoe gaan we dat deze keer aanpakken. Routine zal dit nooit worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten