Oranje zijn ze. Aan het veronderstelde beeld is naar tevredenheid voldaan. De potten zien er ook hermatisch afgesloten uit. Het idee, dat ik nog twee dagdelen te gaan heb, voordat de rest van de wortelen weggewerkt is achter glas, maakt me niet enthousiast. Sneller schoonmaken want grotere (winter)wortelen maar meer snijwerk. En als dat alles tenslotte gebeurd is, het volgende probleem. Waar laat ik deze potten weer.
Een -werkend- toverstokje zou wel handig zijn. Met een paar tikken afmaken wat het dagelijkse doen en laten (soms) in de weg zit. Loop je weer ergens tegen aan: Tik, met of zonder spreuk en klaar is Kees. Ik zou er niet vies van zijn. Mag een stokje met beperkte levensduur zijn. Een jaar lijkt me een aardige tijd. Alle seizoenen doorlopen moet je de meeste knelpunten wel gehad hebben. Wijnkelder opgeruimd. Waskelder ingericht. Tuinkamer afgemaakt. Gastenhuis klaar. Schuur afgewerkt. Etc.
Soms denk ik, dat ik wel tachtig mag worden en dat in de conditie van een veertiger wil ik alles ooit af krijgen. En die tachtig zie ik me eerlijk gezegd niet halen. Over de conditie waarin hoef ik me dus ook niet druk te maken. En waarom zou je het überhaupt doen? Voor wie? Voor wat? Maar dat is een heel ander verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten