Nat, koud (relatief, maar toch), later licht. Niet de combi van factoren die me enthousiast maakt. De hele zomer niet fluitend mijn bed uitgesprongen en dat nooit voor zessen, tenzij een reis op het programma stond, maar wel gewoon zonder moeite, meestal dan, aan de dag begonnen. Dat 'zonder moeite' kan ik van de laatste paar dagen niet zeggen. Ben mijn bed niet uit te branden.
Wakker rond zevenen. In Portugal trouwens ook en daar zitten toch 2 uur verschil tussen en in de laatste week een hotelkamer met van die dubbele gordijnen. Dus aan het licht kan het niet gelegen hebben. Maar dat terzijde. Zeven uur wakker, om en nabij, maar opstaan ... Ho, maar. Warm, moe, niet bepaald licht buiten en vanmorgen weer regen. Kan me dan wel omdraaien en doe dat ook, maar op een gegeven moment is liggen blijven geen optie meer. Òf de honden krijgen het op de heupen òf in mijn hoofd vrgt zoveel om aandacht, dat opstaan iets van weglopen krijgt.
De winter zat er al aan te komen en gooit z'n komst een versnelling hoger. Ik kan niet eens zeggen, dat het mijn seizoen niet is. Maar het brengt wel wat zaken met zich mee, waar ik eigenlijk liever niet aan zou willen wennen, al is het maar voor een paar mndn. Omschakelen is toch al niet mijn favoriete bezigheid. Dat het in een richting moet, waar mijn voorkeur niet ligt maakt het niet makkelijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten