Het moment voor een paardenmiddel komt er aan. Zeg gerust in galop. Alles of niets, all in en dan 'rien ne va plus', de dood of de gladiolen. Ik geef het nog tot morgenochtend. De mogelijkheid bestaat nog steeds, dat het een limietafhankelijk iets is en bij over- of onderschrijding de boel ineens doet wat het nu al dagen weigert. Maar als je me op de man af vrgt, hebt ik d'r een hard hoofd in.
Ik fietspomp me om het uur een ongeluk. De oven blijft een pannetje op 30/35 graden houden. Beide benaderingen lijken geen effect te hebben. In het pannetje met wat fantasie nog net, in de grote fles blijft het treurnis ipv van bevrijdend gebubbel. Ik kan er werkelijk geen koek van bakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten