'Kom, nog een koffie.' Normaal gesproken zou ik nu al bijna bij het apparaat in de keuken zijn. Maar het is geen normale dag. Eerst de rug rechten. Dan met twee(!) handen de zitting van de stoel vastpakken. De stoel naar achter zetten, met de handen de tafel vastpakken en me in de gecreëerde ruimte in één beweging rechtop trekken, waarbij het gewicht gelijk verdeeld moet blijven over beide voeten. Dan voorzichtig naar rechts draaien met het hele lichaam van hoofd t/m voeten en naar de keuken lopen zonder anders dan met het hele lijf de noodzakelijke draaien om de gestapelde verhuisdozen te maken. Bij de koffiemachine vervolgens niet voorover buigen en op het aanrecht leunen maar rechtop blijven staan.
Als ik het een ander zou zien doen, zou ik gegarandeerd het lachen niet kunnen onderdrukken. Nu doe ik dat maar niet, want bij het lachen wordt vreemd genoeg ook aanspraak gemaakt op de betreffende spier. Amen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten