Het is feest in het dorp en dat rondom ons huis. Waar hebben we het aan te danken? Eén loopse teef. Klein formaat. Zoiets als twee teckels op elkaar gestapeld. En zes reuen die hun verstand kwijt zijn. Bovendien eentje te klein en 4 te groot, wat verder geen afbreuk doet aan hun wil de kleine dame te dekken. Behalve een hoop geblaf en de nodige vechtpartijen, wonden en hinkende honden is het uitlaten van de gezusters een heuse uitdaging geworden.
Ontspannen is het sowieso al nooit als ik ze aan de riem heb, maar nu is het nog belangrijker om ongewenste activiteit in de ons omringende honderden meters eerder in de gaten te hebben dan de honden. Alleen als ik me eerder schrap kan zetten dan zij aan de lijnen rukken, heb ik een redelijke kans om samen met wat kreten en commando's te voorkomen, dat ze me omver trekken. Bobby helpt mij, maar niet alleen mij, met de oriëntatie door heen en weer te 'fietsen' tussen het geile zwikkie en mij met de gezusters.
Snap nou ook, waarom ze vanochtend niet direct naar de overkant van het riviertje verdwenen maar eerste terug richting de huizen stoven. Echt geïnteresseerd in wat daar gebeurt zijn ze niet, maar andere honden zijn natuurlijk altijd interessant om naar toe te lopen of liever rennen. Maar dan zijn ze vrij en zoeken ze het zelf uit. Voor ik 100 meter verder ben zijn ze alweer terug en met andere geuren, sporen en rondliggende zooi bezig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten