Met wat liggen, rekken en strekken keert de mens terug in de mens. In een paar minuten is het een andere wereld. Hup, aan de slag met het volgende perceeltje? Nou, dacht het niet. Misschien zelfs morgen niet. Gelukkig valt er in de tuin zat ander werk te doen. Èn, en, en het eerste perceeltje is gedaan. Toen ik strompelend de tuin verliet, heb ik wel een blik achterom geworpen, maar meer dan de constatering, dat het eerste veldje gedaan was, zat er niet in. Als ik zo terug ga, is er ongetwijfeld ruimte voor enige tevredenheid. Het zal er prachtig uitzien.
Da's één deel dat schoon de winter ingaat. Alles natuurlijk in de hoop, dat ik er volgend jaar op tijd bij ben en de grond weer los maak, voordat het onkruid weet te wortelen. Een plan voor het gebruik van de bedden in het komende groeiseizoen ontbreekt nog. Knoflook zou voor de winter kunnen en de tuinbonnen mogen eerder dan afgelopen voorjaar is gebeurd. Helaas niet consequent zaaidata genoteerd. Enkel voor binnen was het begin mrt en dat mag naar begin februari.
Ik draaf weer door. Enkel wel of geen knoflook in de grond stoppen is een vrg om nu mee bezig te zijn. De rest is voor later bij de warme chocola of glühwein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten