Vanmiddag een paar uur besteed aan een poging om de voors en tegens van een Brexit te doorgronden. Op een live-streaam (ja, ja heel bij de tijds) van Sky een debat, een deel van een debat in het Lagerhuis proberen te volgen. Goed voor mijn Engels en dat deel viel niet tegen. Met het begrip van de Brexit en mn dan de standpunten en de verdediging daarvan door de voor- danwel tegenstanders was het een stuk minder.
Het theater van zo'n Lagerhuiszitting alleen is al de moeite waard. De Nederlandse tweede kamer steekt daar maar saai en bleekjes bij af. Prachtige betogen, het nodige retorische geweld, ongetwijfeld kwinkslagen, die de lachers bewerkten maar mij verder ontgingen. Het ging nieteens om de feitelijke stemming over het onlangs voor de vierde keer bereikte Brexit-akkoord tussen een Brits Minister-president en de EU maar om de zoveelste motie waarin aangedrongen werd op uitstel.
Beste Boris had vooraf al gezegd, dat hij nooit en te nimmer weer met de EU ging onderhandelen over uitstel en herhaalde dat nadat de betreffende motie was aangenomen met een meerderheid van 16 stemmen op een totaal van dik 600. Hij garandeert nog steeds dat de UK op 31/10/2019 uit de EU stapt. Zien hoe hij dat gaat flikken. Hij leek niet erg onder de indruk van de motie.
Een partijgenoot van Boris vatte eigenlijk samen waar het om gaat, maar waar mn Labour, maar Labour niet alleen, met allerlei economische rampverhalen onderuit probeert te komen, nl. het accepteren èn uitvoeren van de uitslag van het Brexit-referendum, inmiddels dik drie (!) jaar geleden, zoals dat toen door het Lagerhuis is goedgekeurd en rechtsgeldig is gemaakt. Ze maken er daar in elk geval meer werk van dan Nederland met z'n Oekraïene-versie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten