Verlaten?

 Als je mij vrgt, heeft de inspiratie een time-out genomen. Ik doe dan wel het een en ander, maar om nou te zeggen, dat ik zo lekker druk ben, dat ik niet toe kom aan het bijwerken van het blog, zou een knap understatement zijn. Ondanks de niet overdreven drukte met dagelijkse bezigheden, is het vrijstil in mijn hoofd. Dat scheelt wel natuurlijk. Niet dat ik ineens het zonnetje in huis ben. Natuuurlijk smeulen oude gedachtenbranden na. Of voor, je weet het nooit. Maar aanjagers ontbreken.

 Ik kan in de tuin, maar ook achter de Pc zitten en in mezelf verzonken met niets bezig zijn. Geen opdringerige gedachten. Geen onrust. Geen zenuwen. Geen lijsten die om aandacht schreeuwen. Niks soortgelijks. Als op de bijna beste ochtenden met de honden. De beste zijn momenten waarop uit dat niets mooie gedachten naar boven komen ipv de aloude blubber.

 Vanochtend was het gewoon blanco. Prettig blanco in een wederom mistige omgeving. Dat Prada weer een keertje dacht de weg naar huis wel zelf te weten, ik kon me er niet druk om maken. Niks in mijn hoofd de ene voet voor de andere zettend. Niet verkeerd. Niet voor mij. Voor het blog is het minder.