Een mens is toch een bijzondere constructie. Afgezien van al die evolutionaire stappen die tot het complexe fysieke geheel hebben geleid, zit er ook nog een klomp kleffe grijs-roze massa tussen de oren, die niet alleen vrijwel het gehele fysiek aanstuurt, maar ook nog eens met zaken bezig is, die op het eerste oog weinig met de fysieke werkelijkheid te maken hebben. En het 'mooiste' is, dat je nauwelijks enige controle kunt uitoefenen op deze twee-eenheid.
O ja, je kunt je een ons sporten, of laten we het tot bewegen beperken en hetzelfde doen met yoga of enige andere vorm van meditatie, je leven compleet inrichten op je fysieke en geestelijke vermogensbeperkingen, alle tegenwoordig rijkelijk rondgestrooid voedseladviezen opvolgen, je braaf iedere wetenschappelijke scheet aantrekken, dan nog, ongeacht de vrg of het allemaal zo verstandig is, reikt je invloed nauwelijks verder dan de omgang van de gemiddelde autobezitter met z'n vierwieler. Olie bijvullen wil nog wel lukken, accu verwisselen is al minder vanzelfsprekend en als het met een band moet gebeuren is het voor de meesten einde oefening. En ze worden alleen maar ingewikkelder zonder ook maar enigszins in de buurt van het menselijke lijf te komen.
Je auto zou last van zoiets als stemmingen moeten hebben. Daar zou je niet vrolijk van worden. Moet je 's morgens eerst kijken of je kar wel zin heeft om zich voor jou in te spannen, voordat je met de dag aan de slag kunt. Toch doe je niks anders met jezelf. Hebben we d'r vandaag zin? Wil alles naar behoren werken? Kunnen we d'r een schepje bovenop doen of wordt het een stapje terug? Lijk wel een oldtimer. Die staan ook meer te staan dan dat ze rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten