donderdag 10 oktober 2019

Zorgenkindje

 Alles weer bij elkaar gevoegd. Op hoop van zegen. Nu een riedel schietgebedjes er tegenaan om een partij gevloek straks te voorkomen. Het werkt. Dat heeft het al dagen niet gedaan, al is net ook gebleken, dat niet alle afsluitdoppen en watersloten naar behoren werken. Het initiële gistingsproces zou daardoor niet aan mijn aandacht ontglipt kunnen zijn.

 Maar het werkt dus.Verre van enthousiast. De grote massa moet nog ff in beweging komen, zeg maar. Doet het dat niet, dan gaat het gewoon door de goot. Het heeft genoeg tijd gekost. Het liefst zou ik het dan met een grootst gebaar incl. fles in een hoek smijten. Zonde van de fles en stom van de rommel, die je vervolgens mag opruimen. En eerlijk gezegd, zie ik me die fles niet in een zwaai boven mijn hoofd tillen. Wat toch wel nodig is om 'm met het gewenste drama in een hoek te smijten. Geloof trouwens niet, dat ik daar qua kracht ooit toe in staat zou zijn geweest. Qua swing en soepelheid. Domweg optillen en neerkwakken is een ander verhaal.

 Twee dagen. Twee dagen zitten dokteren en dat zoals de Duitsers mooi zeggen "Ohne gewähr". Zie maar. Probeer. Ploeter en kom boven of verzuip. Het ligt niet eens meer in mijn hand. Het is aan de fles en de most. Mijn rol is afwachten en een wijntje drinken.

 Update (16:54): de aanstaande witte wijn lijkt over zijn dooie punt heen. Amen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten