Weinig gedaan van wat vanaochtend al veel te veel leek. De dag was er niet minder om. Ijskasten weer gevuld. Dat geeft gewoon een goed gevoel. Ik heb de oorlog nooit meegemaakt en mijn ouders hebben ook geen tulpenbollendieet hoeven te volgen. Het zal dus geen kwestie van genen zijn. Toch geeft het me steeds weer een enorm gevoel van luxe, om al die kleine dingen te kunnen kopen, die je jezelf zo door de dagen en weken heen gunt.
Gelukkig zitten in Shopping City Sibiu twee grote Supermarkten binnen loopafstand. Wat de een niet heeft, en dat was nogal wat, heeft de ander misschien wel. Uiteindelijk zo ongeveer alle wensen kunnen vervullen. Het afrekenen hakt er dan wel ff in, maar aangezien dat maar tijdelijk is, ga ik daar niet mee zitten. Zolang het kan, kan het. Kan het niet meer, dan doe je de dingen anders.
Glaswerk gedumpt. Uitgebreid geluncht. Gewoon zo'n dag waarop je op je gemakkie loost wat je kwijt wilt en vergaart wat je spijsvertering de komende weken begeert. Met een beetje geluk houden we het vieren weken uit met aanvullingen uit de lokale Penny, diepvries en zelfgemaakte conserven. O ja, morgen sambal maken. Oa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten