Een 65-jarige vent verlooft zich met een 26 jarige vrouw. Typisch gevalletje van oude geit lust groen blaadje. Maar kan zijn spijsverteringsstelsel het nog wel aan? Het is toch een beetje als een 25 jarige met een kleuter. Het zal me verder een worst wezen want beide ruimschoots volwassen en zo, maar toch. In wiens hersenen spoort er hier iets niet? Is de man een verkapte pedo of heeft zij een vadercomplex. Of hoe moet je zoiets benoemen?
Zou ze beseffen, dat ze de beste twintig jaar van haar leven (mogelijk) gaat slijten met een man tussen de 65 en 85?? Misschien dat 65 nog net te doen is. Dat mag tenslotte niet meer oud heten tegenwoordig. Maar afgezien van de geheel verschillende leeftijdswerelden waarin ze verkeren, heb je mn de simpele fysieke werkelijkheid. Een marathon op je 65ste is niet de marathon op je 26ste. O ja, er zijn zat getrainde types die de ongetrainde jonkies van de baan lopen, maar daar zijn die lui dan ook dag in, dag uit mee bezig.
Ja, 'Het houdt je jong'. Die dooddoener ken ik. Ik denk dan steeds 'Ik help je hopen, dat het niet sneller oud maakt'. Om zo'n combi te laten werken ontkom je niet aan aanpassen en inleveren, net zoals bij iedere andere relatie maar dan wel een stuk extremer. En ik vrees dat het mn uit de hoek van de jonge garde moet komen. En natuurlijk is een avond gezellig op de bank hangen niet verkeerd. Ik deed dat op mijn 26ste ook -soms- na een weekend doorhalen van vrijdagochtend tot diep in de kleine uurtjes van de zondagnacht. Zie me dat zonder chemische ondersteuning vandaag de dag niet meer doen. Wel dat bankhangen natuurlijk. En dat liefst alleen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten