Kringetjes. Ik neig er nog weleens naar om daar geloof aan te hechten. Geloof in het mechanisme, dat het leven niet alleen aan cycli onderhevig is, dat is meer een feit, maar ook kringen doorloopt. En het meest frappante van een kring of cirkel is, dat je uitkomt waar je vertrekt. In Portugal heb ik er een paar keer aan moeten denken.
Elf jaar geleden ben ik er ook geweest.. Een bezoek in spiegelbeeld van mijn meest recente aanwezigheid. In Porto begonnen en bij mijn vrienden geëindigd. Nu min of meer bij de vrienden begonnen en in Lissabon geëindigd. In 2008 was het een soort bewijs naar mezelf toe, dat ik het leven best in mijn eentje aankon. Een lange trip met meerdere overnachtingen. Niks geregeld. Moest het ter plekke uitzoeken en het hele klere-end zelf rijden. Twee zaken die normaal gesproken vnl door Y. werden gedaan.
Welke cirkel is er met het tweede bezoek gesloten? Dat het nwe leven eindelijk is wat het moet zijn? Dat wat toen net overhoop was gegooid nu definitief een nwe vorm heeft gekregen? Subtiel, maar ze zijn verschillend. Of moet ik aan heel andere zaken denken? Is wat toen een nw begin leek ten einde gekomen? Het begin en het einde van mijn tijd zonder Y? Liever het eerste dan het laatste, maar heb ik het voor het kiezen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten