Lekker bezig in de keuken overvalt me het aloude idee, dat het te goed gaat. Kom ws door de nachtelijk sessie van een dag of twee geleden. Uit het niets weer. Moeilijk thuis te brengen. Bovendien, zijn er wel meer momenten in mijn leven, dat ik onderuit ging op het moment, dat alles eindelijk op z'n plek leek te vallen. D'r is niet zoveel waaruit ik vertrouwen in een goede afloop kan putten.
Het is in mijn idee het balanceren op het scherpst van de mogelijkheden met in feite maar één zekerheid. Nl dat het ooit mis gaat.
Vrg ik er om? Heb het idee van niet. Weet nieteens waar de verstoringen vandaan komen. Dan is het moeilijk om je het verschijnen zelf aan te rekenen. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten