Als het al niet allemaal gewoon langzamer gaat, zit er tegenwoordig haast altijd wel iets tegen. Gingen de geripte druiven nog vlotjes door de kneuzer, wilden de witte druiven niet zonder slag of stoot hun sap prijsgeven. Ongekneusd in de pers gestopt blijken druiven, die je toch zonder moeite tussen twee vingers plet, in de langzaam samengeperste massa lang niet allemaal ontsapt te worden. Een verbazingwekkende hoeveelheid doorstaat het persen ongeschonden. Over dus. Alsnog door de kneuzer. Dubbel werk.
Maar ook gekneusd en geperst gaf de 45 kilo krap an genoeg sap om de 25 ltr fles te vullen. Nu is de fles een paar ltr groter dan de 25 waar ie voor verkocht wordt, maar die 45 kg waren ook ruim meer dan de 1,5've hoeveelheid druiven, waar vaak mee gerekend wordt. Als dat bij het rood ook zo gaat, wordt het iets regelen, want daar heb ik de hoeveelheid 5 kg strakker gehouden. Dat zien we over een week of twee.
Al met al een hele middag bezig geweest. 40% wijnmaken, 60% schoonmaken vooraf en achteraf. Nu de lokale produktie nog. Daar ga ik voor iets rosé-achtigs, denk ik. Dat moet in minder dan een week in de gistingsfles kunnen zitten. Hoewel, vooralsnog kost alles meer tijd dan ingeschat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten