Momenten van hollen, momenten van stil staan. Qua blog dan. Voor de rest is het vnl stilstand en dat nog gewild ook. Tenminste deels. Het is moeilijk te ontkennen maar ook minstens zo moeilijk te accepteren, dat je maar twee handen hebt. Als het ene terrein lekker loopt, bijv de tuin, zou je je aandacht op een ander vlak moeten kunnen richten zonder dat het eerste terrein stilvalt. Prioriteit verschuiven maar niet de activiteit verminderen. Het tuin-alter ego neemt dan het spitten over en ik kan aan de slag met het opstarten van het houthakken. Net als de Pc druk kan zijn met bijv. downloaden en ik ondertussen het blog bijwerk.
Dat chronologische na elkaar gedoe verveelt altijd weer, voordat je met de klus klaar bent. Ben je met je hoofd bij andere zaken terwijl handen en voeten druk zijn met spitten. Het is een vorm van maar het niet echt. Hout dat in gedachten is gehakt is niet geschikt voor gebruik in de kachel. Zo spit ik vandaag nog gewoon verder. Met een beetje geluk lukt ook perceeltje drie voor het weekeinde en kan de tuin afdalen op de prioriteitenlijst. Dan kan gehakt worden. Letterlijk en liefst als het kan ook figuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten