Hèt onderwerp van gesprek onder de medewachtende was gisteren de hoeveelheid suiker, die je waaraan moet toevoegen. 20 kilo, 3 kilo, 4-5 kilo, of druiven ipv suiker, etc. En dat natuurlijk afhankelijk van de hoeveelheid potentiële stookderrie, die je bezig bent te produceren. Ik heb me nauwelijks in die gesprekken gemengd. Is het in Coves Roemeens wat het struikelblok cq de verdedigingswal vormt, was het gisteren Hongaars. Daar kan zelfs Mariana niks mee.
Gingen de gesprekken in het Roemeens wilde Mariana me er nog weleens (ongevraagd en ongewenst) in betrekken. Ik kan niet pretenderen verstand van zaken te hebben. Wat ik wel kan is mijn verstand gebruiken en de soms tegenstrijdige verhalen tegen elkaar afwegen. Bij suiker is dan mijn eerste vrg "Waarom?'. Je stookt voor de smaak van het fruit, anders kun je beter water, suiker en een giststarter gebruiker voor de basis en druppel je per fles het gewenste aroma erin. Men doet het voor het volume ... Kortom om meer drank uit dezelfde hoeveelheid fruit te krijgen. In feite verdun je dus de boel met alcohol.
De broer van Mariana mietert zelfs 10 kilo suiker in slechts 120 liter smurrie. Dat je dat niet ziet zitten is aan dove man's oren gericht. Ik wil smaak en dus kwaliteit en niet zozeer kwantiteit. Het gaat mij om wat uit 1000 kilo fruit gehaald kan worden en niet op welke manier ik 80 ltr sterke drank uit 1000 kilo fruit weet te halen. Klein maar belangrijk verschilletje.
En natuurlijk kan ik leren. Een volgende keer peren betekent een hoop extra water toevoegen en langer wachten tot het fruit door en door rijp maar net niet rot is. Daar hadden we vorig jaar niet het geduld voor. Maar de kans is erg klein, dat we ons nog eens aan zo'n berg peren wagen. Abrikozen is het volgende doel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten