Prachtig woord "Tellertatowierung". Ooit het streven gehad om me 'omhoog te eten' t/m een drie sterren restaurant maar gaande die bezigheid, waarbij ik op twee ben blijven steken, is daar het slop in gekomen. Eigenlijk is één ster de enige opstap geweest, die ik kon waarderen. Heb dat op diverse plekkeen gedaan. Vaak is het een bijzondere plek, aantrekkelijke aankleding, goede service en wordt er met liefde gekookt.
Of het de ervaring van dat ene twee sterren restaurant is geweest of de alom meer op decoratie dan op het voorschotelen van een goed klaargemaakt gerecht ingestelde mentaliteit, weet ik niet. Zoals haast altijd vast iets van allebei. Het bord mag er best goed verzorgd uitzien. Graag zelfs. Maar het hoeft geen kunstwerk te worden. Zelfs niet bij een toetje. Presentatie is een onderdeel van het geheel en niet het doel.
En dan ook steeds meer verschillende smaken, ingrediënten, onderdelen van een gerecht apart, naast elkaar op hetzelfde bord serveren ipv één geheel of hooguit twee. En dan hebben ze het over een saus op de menukaart en blijkt het later een druppel op je bord te zijn. Daar ergens moet ik afgehaakt zijn. Sindsdien neig ik meer naar éénpansgerechten dan bedjes mèt tierlantijntjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten