Genderkul

 Ik kan het haast niet geloven, maar vrees dat ik fout zit. Ontslagen worden en dat door de rechter bevestigd zien, als je een collega niet aanspreekt op de door hem, haar, sorry hen gewenste wijze. Ik kan dat gendergezeur moeilijker serieus nemen dan het hele gedoe over het redden van het klimaat. Dat hij zich een zij voelt of zij zich als hij ziet, d'r inmiddels ook onzijdige en zelfs onbepaalde seksen zijn. Het zal me een worst wezen. Dat is het probleem van de betrokkenen. Ze zoeken d'r maar een oplossing voor.

 Maar nee, tegenwoordig bepaalt het individu wat de massa heeft te denken en hoe te reageren. In dit geval zag de overduidelijk mannelijke mens zich als een combi van man en vrouw. De ene het uiterlijk, de andere het gevoel en wilde daarom met een meervoudsvorm aangesproken worden. Je zult op een werkplek zitten met meer van die, hoe zal ik ze noemen, types, die er alles aan doen om vooral anders, aparter, individueler etc te zijn en van al die in mijn ogen doorgedraaide types de gewenste aanspreekvorm moeten onthouden op straffe van ontslag. Dan heb je als werkgever ook een steekje los.

 En o wee, als je met doodsverachting de ontslagene steunt, dan wordt je op de asociale media gekruisigd, gevierendeeld, geradbraakt, opgehangen, verbrand en aan de wurgpaal gezet. Hoe waag je het om tegen het gevoel van een individu in te gaan, iets redelijks te zeggen, een vrgtkn te plaatsen. Het wordt tijd, dat dit tij tegen een keerpunt kets. Anders zie ik de wereld niet aan klimaatproblemen maar aan de waanzin van de Westerse wereld ten onder gaan.

 Het onderwerp is natuurlijk gefundenes Fressen voor de Geenstijlgemeenschap. Ik ga d'r misschien eens doorheen bladeren, als ze uitgeraasd zijn, maar eentje vat een hoop kort en krachtig samen:

"Rowling (die commentaar durfde te geven) heeft niet helemaal door hoe het werkt tegenwoordig. Als ik me identificeer als een doos chiquitabananen heb ik geen hulp of bijles nodig maar recht op geld, een operatie, heel veel begrip, betaalde optredens in praatshows, een column in een landelijk dagblad en een overdonderdend applaus hoe goed ik toch wel niet ben."