zaterdag 7 december 2019

Grondstof

 Twee uur, ruim, in derrie staan duwen en roeren om het overgepompt te krijgen in de containers van het bedrijfje, dat deze smurrie gaat verstoken tot edel, zeer alcoholrijk vocht. Water moest er bij. Veel water. Ik denk, dat er gauw 300 ltr water in gepleurd is om de boel pompbaar te krijgen. Aan het andere eind van de slang kreeg ik weinig smakelijke fantasieën. De manier waarop de blubber in de 1000 ltr container spoot, gaf me een leeg gevoel in mijn darmen.

 Een hoop werk nav één telefoontje en zonder enige kans tot voorbereiding. Eenmaal ter plekke moest alles (natuurlijk) anders. Een hoop goed bedoeld gemopper en vooral ploeteren om de boel overgeheveld te krijgen. Een paar jaar geleden zou ik het niet bedacht gekregen hebben. Inmiddels is het nog steeds geen vanzelfsprekendheid, en dat zal het ook nooit worden, maar het verbaast me niet meer. Of ik niet dit heb. Ff naar de buren om dat te lenen. Ok, dan niet, we verzinnen wel wat anders. Uiteindelijk lukt wat de bedoeling was en doet iedereen alsof het de best voorbereide klus van de eeuw betrof.

 Het stoken gebeurt vannacht. De ketels gaan volcontinu. Of we er niet bij wilde zijn ... Een beetje wantrouwende Roemeen zou er de nacht gaan zitten. Stel, dat ze met je drank klooien of sjoemelen. Ik denk aan mijn bed, een nachtelijk rit van twee uur over onbekende wegen na ongetwijfeld een paar probeerborrels. Morgen lijkt me een beter moment. Als ze je willen belazeren, kan dat ook als je met de neus erop staat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten