Een jaar, bijna een jaar geleden was dit op 31/12 om 23:16 de laatste bijdrage voor het jaar 2018. Nu, 2019, zijn er nog een paar dagen te gaan. Je zou kunnen zeggen, dat ik een paar dagen meer uit het jaar weet te halen. Extra tijd. In 'extra tijd' leef ik in feite al sinds september 2001. Achtien jaar, die er ook niet meer hadden kunnen zijn geweest, als mijn hart toen niet in topconditie had verkeerd. Zo bezien zou ik wat minder benepen met mijn leven om kunnen gaan en iets meer schijt aan de pesterijen van de dood kunnen hebben èn ook gehad kunnen hebben. Vooral dat laatste. Maar voorbij is voorbij. Achteraf heeft geen werkelijkheidswaarde.
Ik ga me niet met een heel decennium bezig houden. Maar zoals al geschreven moet 2020 volgens mij een mooi jaar worden. Zo'n jaartal is gemaakt om de geschiedenis in te gaan. Wat zou ik gezegd hebben, als iemand me in 1974 had gevraagd, wat ik verwachtte waar te zijn in 2020? Ws had ik mijn schouders opgetrokken en het bij een "Ik weet niet." gelaten. Meer zinnigs valt er in feite ook niet te zeggen. Hetzelfde geldt nu voor het komende jaar, laat staan het volgende setje van tien.
Mijn bucketlist is zeer overzichtelijk, weinig spannend en goed te doen. Wat mij betreft voor komend jaar zelfs geen vakantieplannen. De tent moet af en wil dat in 2020 lukken, dan moet ik niet teveel op mijn lauweren wensen te rusten. ook geen gestress. Dat is het andere uiterste. Ik heb het mezelf nog niet beloofd, maar het lijkt me nastrevenswaardig om over een jaar bij het ontwaken in de ochtend niet meer overvallen te worden door wat nog allemaal 'moet'. Om eindelijk van het geheel in definitieve vorm te kunnen genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten