Van het ene kleine klusje naar het andere. Het heeft iets ongedurigs, net nog niet gehaasts. Niet dat ik een target moet halen voor een bepaald moment, maar wel dat de rust ontbreekt om op m'n gat te blijven zitten. Gebeurt niet vaak. Dingen waar je tig keer langs loopt en iedere keer weer denkt "O ja, dat ook nog.". Nu keer ik om zoek bij elkaar wat nodig is, indien het niet zonder hulpmiddelen kan, en doe vervolgens wat allang gedaan had kunnen zijn. Eindejaars stress?
Zou mooi zijn om dat er in 2020 in te houden. Hoef volgens mij maar één dag per mnd en alle ontstane oneffenheden zijn weer uitgevlakt. Dan een dag of twee voor de slepende ballast en ik heb voor de rest mijn handen vrij voor de actualiteit. Nee, niet die op het internet, maar gewoon het moment van leven.
Het aankomende jaar wringt zich al in de kieren en spleten aan de uiteinden van de oude versie. Op zich niet verkeerd. Kan kennis worden gemaakt, doorgeschoven wat gewenst is, valkuilen worden ontweken, etc. Maar alles met mate. 2019 is nog niet voorbij en was niet eens een beroerd jaar. Ik weet niet of ik het wil, maar zo ja, dan wil ik wel ongestoord kunnen herkauwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten