Kerstlichtjes op de sneeuw, warme wijn, kerstboom staat nog, alleen (nog steeds) geen cadeau. We doen het kerstfeest ff dunnetjes over, nu het buiten wit is. Bing Crosby met White Christmas uit de speakers. Nu een kudde schapen die door de dorpstraat loopt en een paar vallende sterren zou ook niet verkeerd zijn. Niet dat ik me dan geroepen zou voelen om naar een baby te gaan zoeken.
De sneeuw is uit de lucht. Het klaart zo gezegd op. Kortom de temperatuur gaat fors naar beneden. Het is de tijd van koud en mooi of gematigd en nat. De twee weersmaken waar we het de komende twee mndn mee moeten doen. Veel van het eerste graag. Strak blauwe luchten en het horen kraken. Ijs aan mijn neusharen. Honden die hun poten uit de sneeuw trekken alsof ze op vuur hebben getrapt. Minstens min 20 en als het ff kan een graad of tien meer. Wenn schon, denn schon.
En een paar mndn later temperaturen van rond de 40+. Toch knap, dat een menselijk lichaam dat soort verschillen aan kan. In- dan wel uitgepakt, dat wel. En voor de beesten natuurlijk idem. De mens is wat dat betreft niks bijzonders, eerder nog een slappe hap met z'n airco's en CV's. Maar ik zal niet te hard schreeuwen. Met het klimmen der jaren schijnt de temperatuurbeleving te veranderen tegengesteld aan het idee van afharden. Anna, het oudje waar Mariana een oog in het zeil houdt, zit 's winters bij 27-28º binnentemperatuur te klagen, dat ze het koud heeft en klaagt in de zomer, als het kwik op eigen kracht op die hoogte weet te komen, dat het te warm is. Dat is een moeilijke marge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten