Moe. Ik zou zo kunnen slapen. Kan ik dat op het conto van de Kerstnacht schrijven of is dat teveel eer voor die ellende? Leeftijd? Gebrek aan conditie? Zou sowieso geen kwaad kunnen om af en toe weer op de fiets te kruipen. Hometrainer. Had het ding maar een plek. Het seizoen? Het 'hollen en stilstaan'-principe? Het heeft soms wel wat weg van een stormbaan of Coopertest afgewisseld met Oblomoviaanse perioden van inertie met snelheid nul.
Van die inkakmomenten, die door de dag heen het verlangen sterken om in bed te kruipen en je in de avond gewoon in slaap laten vallen, ongeacht waar je zit en soms zelfs wat je doet. Was er gerommeld met mijn medicijnen, zou ik me over de bijsluiters kunnen buigen om te zien wat de bijwerkingen kunnen zijn. Maar op dat vlak is niks gewijzigd.
Bezig blijven en vooral niet stilzitten, wat ik nu bijv. wel weer zit te doen. Uiteindelijk ga ik er iedere ochtend wel redelijk op tijd uit en kruip er 's avonds normaal gesproken niet te vroeg weer in. Tijd om de siësta een vaste plek in te ruimen? Nog minder tijd. Lijkt me geen goed idee. Vrees dat ik aan de slag moet met het oppeppen van mezelf. Conditietraining, mediteren en krachttraining zijn een goede combi daarvoor ..... heb ik ooit gelezen, dus voor wat het waard is. Kost ook tijd. Misschien nog meer dan een dagelijkse siësta. Ik ga het bezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten